Don't worry about rice. It's easy to get rice. We always get Thai Jasmine rice. There are oriental supermarkets all over the place and some normal shops sell it too.
In my experience most Filipinas do not lose weight after coming to the UK. Quite the opposite ! Take care with what you eat would be my advice. Most Brits eat an appallingly unhealthy diet, so try not to emulate them, unless you want to be a clinically obese diabetic. Fish and chips were fine when people actually did some physical work and went out in the cold.
Just make sure you eat salads and walk a lot. The air in the UK is clean. Oh and if you are smoking, try to say goodbye to it now. Cigarettes here are BLOODY EXPENSIVE!
Yes, cigs in the UK are on average 10 times the price of those in the Phils. (Massively taxed). I stopped, thank goodness, which means I'm saving at least the cost of a couple of trips to the Phils each year.
And you cannot smoke inside British pubs and bars. You will have to stand outside to smoke, even when there is heavy rain or snow.
Say everything you want to say to your loved/close ones, do everything with them you want to do...while you have the chance. And say...I'll be back!!!!
Paalam, sinta kong Lupang Tinubuan Bayang sinagana ng sikat ng araw Marikit na mutya ng dagat silangan Edeng maligayang sa ami’y pumanaw. Sa iyo’y handog ko ng ganap na tuwa Malungkot kong buhay na lanta at abâ Naging dakila man, boong pagnanasang Ihahandog ko rin sa iyong paglaya. Ang nangasa digmang dumog sa paglaban Alay din sa iyo ang kanilang buhay Hirap ay dî pansín at dî agam agam Ang pagkaparool o pagtatagumpay. Bibitaya’t dusang linikhâ ng bangis O pakikibakang lubhang mapanganib Walang kailangan kung ito ang nais ng bayan at madlang pinakaiibig. Mamamatay ako, ngayong namamalas Ang bukang liwayay na nanganganinag ng minimithî kong araw na sísikat Sa likod ng dilím na kagulat gulat. Kung ang kulay pula’y kinakailangan Upang itina mo sa iyong liwayway Dugô ko’y ibubò pangiti kong alay Nang iyang sinag mo ay lalong dumingal. Lagi kong pangarap mulang magkaisip Magpahangga ngayong maganap ang bait Ay mapanood kang hiyas na marikit Nang dagat silangang dito’y lumiligid. Mata mong marikit sana’y lumigaya Walang bakas luha’t puspos na ng sigla Tingalâ ang noo, balisa’y walâ na Walang bahid poot walâ nang pangamba. ¡Pangarap ng buhay! Marubdob kong nais, Ikaw ay lumusog, hiyaw ng pagibig ng kalulwa kong gayak sa pagalis Upang lumaya ka, buhay ay lumawig. Kay tamís malugmok, matanghal ka lamang Mamatay ng upang mabigyan kang buhay Mamatay sa silong ng langit mong mahal Malibing sa lupang puspos karikitan. Kung sakasakaling sa aba kong libing Mayuming bulaklak ay iyong mapansing Sumilang sa gitnâ ng damong mahinhín Hagka’t ang halík mo’y aking tatanggapin. Sa noo kong hapô na doo’y ninidlíp Sa libingang hukay na lupang malamig Ay tatanggapín ko ang iyong pagibig Init ng pagiliw ng nínintang dibdib. Bayaan mong ako’y malasin ng buwan Nang kanyang liwanag na lubhang malamlam Bayaang ihatíd sa aking libingan Mahinahong sinat ng kanyang liwayway. Bayaang humibik ang simoy ng hangin At kung may dumapò sa Tanda ng libing Na ano mang ibon, bayaang awitin ng huning matimyas ang payapang aliw. Bayaang ang araw na lubhang maningas Ulan ay tuyuin, singaw ay itaas Maging panganuri’t dalisay na ulap Kalangkap ang hibik ng aking pagliyag. Bayaang ang aking maagang pagpanaw Itangis ng isang tapat na magmahal Kung payapang hapon sa aki’y magalay ng isang dalangin, ako’y patungkulan. Idalangin mo rin ang kinapos palad Na nangamatay na, yaong nangaghirap Sa tanang pasakit, at ang lumalangap Naming mg̃a ina ng luhang masaklap. Iyong idalangin ang bawa’t ulila Ang nangapipiít na nangagdurusa, Iyong idalangin sana’y matubos ka Sa pagkaaliping laong binabata. Kung nababalot na ang mga libingan ng sapot ng gabing payak kadiliman Kung wala ng tanod kundî pawang bangkay, Huwag gambalain ang katahimikan. Pakimatyagan mo ang hiwagang lihim At mapapakingan lungkot ng taginting ng isang kudyapi, ito ay ako rin Inaawitan ka ng boong paggiliw. Kung ang libingan ko’y limot na ng madla At wala ng kuros ni bato mang tanda Sa nangaglílinang ay ipaubayang Bungkali’t isabog ang natimping lupa. Ang mg̃a abo ko bago pailanlang Mauwî sa wala na pinanggalingan Ay makalat ulíng parang kapupunan ng iyong alabok sa lupang tuntungan. Sa gayo’y wala nang ano man sa aking Ako’y limutin mo, aking lilibutin Yaong himpapawid, kaparanga’t hangin At ako sa iyo’y magiging taginting. Bango, tingig, higing, awit na masaya Liwanag at kulay na lugod ng mata, Uulit ulitin sa tuwítuwî na Ang kataimtiman ng aking pagsamba. Sintang Pilipinas, Lupang Tinubuan Sakit ng sakit ko, ngayon ay pakingan Ang hulíng habilin: Sa iyo’y íiwan Ang lahat ng lalong inirog sa buhay. Ako ay tútungo sa bayang payapa Na walang alipi’t punong mapangaba Doo’y di nanatay ang paniniwala At ang naghahari’y yaong si Bathala. Paalam na ako, magulang, kapatíd, Bahagi ng puso’t unang nakaniíg, Ipagpasalamat na ako’y malingíd Sa buhay na itong puspos ng ligalig. Paalam irog kong Banyagang hirang Aking sinisinta, aking kasayahan. Paalam sa inyo mg̃a minamahal Mamatay ay ganap na katahimikan. Mahal kita. I love you.
Sad but true. I didnt feel bad when i said bye to my family since they are used to me being an ofw for more than 8 years. I got emotional when i had to say 'see you later' to my persian cat who was with me the entire time in dubai. He is so happy when i brought him home in ph (tons of adventure everyday and meeting new friends as well). I have already uprooted him once from his home in dubai and i dont have the heart to uproot him again from his very happy place right now. My only consolation is that he is being spoiled by my siblings and parents right now.
Ive always said to my wife its an incredibly brave thing to do, say goodbye to your previous life, to lifelong friends, to family,to get on the plane, I often ask her what she felt at the end f the runway waiting for the plane to power up,and then when you see the UK for the first time from the air. The moment and I mean the very moment just before you pass through the welcome doors at the UK airport.
The moment you see each other in arrivals feels like you are flying again... The missing gets easier as the new life begins.. You are not leaving your loved ones, it's just report.
Another thing that will make me really sad -- I'll be leaving my dog, the one I treated as my baby. Well, at least Skype is there. Hopefully, I can teach my dog how to use a tablet and answer my video call.
Can't wait to see him again, this time in his homeland. Looking at the bright side, coming back home will just make it more special.
Indeed! Good thing there is skype. I sometime feel or look crazy talking to my cat over skype (of course with adult supervision). Goodluck with teaching your dog new trick - at least you have a chance, lol. Cats are notoriously bad at following instructions, it is next to nothing. Have you made any research on requirements on bringing them over here? I know its going to be expensive the very least (my dubai-manila flight was only about £200 while my cat's was double that So i can only imagine the costs of flying longer haul.)